Ik ben Kim, naast fotografe ben ik ook psychotherapeut in opleiding, de twee samenbrengen is voor mij een doel in de toekomst.

In mijn beelden toon ik mijn verwondering voor de schoonheid in het gewone. Dit wil ik doen zonder iets toe te voegen, zonder te veranderen, gewoon zoals het voor mij is.

Een verstild moment.

Foto’s maken is een manier om mijn gevoelens vorm te geven. Perspectief te creëren in een onvoorspelbare chaos.

We volgen sporen als padvinders in het bos van het leven, we verzamelen herinneringen, afdrukken van iets wat ooit was en nooit meer zal zijn, een gevoel, een moment, een spiegelbeeld.